پمپ های سانتریفیوژ

شناخت انواع پمپ

به طور کلی پمپ به دستگاهی گفته می شود که انرﮊی مکانیکی را از یک منبع خارجی اخذ و به سیال مایعی که از آن عبور می کند، انتقال می دهد. در نتیجه انرﮊی سیال پس از خروج از این دستگاه افزایش می یابد. از پمپ ها برای انتقال سیال به یک ارتفاع معین و یا جا به جایی آن در یک سیستم لوله کشی و یا هیدرولیک استفاده می نمایند. به عبارت کلی تر از پمپ برای انتقال سیال از یک نقطه به نقطه دیگر استفاده می کنند. پمپ ها به دو گروه کلی جابجایی مثبت و دینامیکی تقسیم بندی می شوند.

پمپ های دینامیکی به سه دسته زیر تقسیم بندی می شوند:

  1. پمپ های گریز از مرکز (سانتریفیوژ)
  2. پمپ های محیطی
  3. پمپ های خاص

اﺳﺎس ﻛﺎر پمپ هایﮔﺮﻳﺰ از ﻣﺮﻛﺰ(سانتریفیوژ)

اﺳﺎس ﻛﺎر اﻳﻨﮕﻮﻧﻪ ﭘﻤﭗ ﻫﺎ ﺑﺮ ﺣﺮﻛﺖ ﺳﻴﺎل در ﺧﻼف ﺟﻬﺖ ﻣﺮﻛﺰ ﻣﺤﻮر ﭘﻤﭗ ﺑﻮده و ﺳﻴﺎل ﺑﺎ دور ﺷﺪن از ﻣﺮﻛﺰ ﻣﺤﻮر ﭘﻤﭗ ﺑﻪ داﺧﻞ ﻟﻮﻟﻪ راﻧﺶ ﻫﺪاﻳﺖ ﺷﺪه و در ﻧﺘﻴﺠﻪ ﺑﺎ اﺧﺘﻼف ﻓﺸﺎر ﺑﻴﻦ ﻗﺴﻤﺖ ﻣﻜﺶ و راﻧﺶ، ﺳﻴﺎل ﺑا ﺳﺮﻋﺖ ﺑﻪ ﺣﺮﻛﺖ ﺧﻮد ﺑﻪ ﻃﺮف ﺗﺨﻠﻴﻪ اداﻣﻪ ﻣﻲ دﻫﺪ.

ﭘﻤﭗ ﻫﺎي گریز از مرکز (ﺳﺎﻧﺘریفیوژ)

  • ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن اﻳـﻦ ﻧﻮع ﭘﻤﭗ ﻫـﺎ ﺑﻪ ﺻﻮرﺗﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺮ روي ﻣﺤﻮر دوار ( در ﻣﺮﻛﺰ ﭘﻤﭗ ) ﭘﺮه ﻫﺎﻳـﻲ ﻗﺮار داده ﺷـﺪه است که با دوران خود ﻣﺎﻳﻌـﺎت و مواد سیال را ﺑﻪ اﻃﺮاف ﭘﺮﺗـﺎب میﻧﻤﺎﻳﻨﺪ.
  • ﺟﺪار اﻳﻦ ﭘﻤﭗ ﺑﻪ صورت ﺣﻠﺰوﻧﻲ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪه و ﻣﺎﻳﻊ ﻛﻪ داراي ﺳﺮﻋﺖ ﻧﻴﺰ ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ از ﻗﺴﻤﺖ ﺣﻠﺰوﻧﻲ ﺑﻪ ﻃﺮف ﻣﺪﺧﻞ ﺧﺮوﺟﻲ ﭘﻤﭗ راﻧﺪه می ﺷﻮد.
  • ﺳﻴﺎﻟﻲ ﻛﻪ در اﻃﺮاف ﭘﺮه ﻫﺎ ﻣﻮﺟﻮد اﺳﺖ در اﺛﺮ ﺣﺮﻛﺖ دوراﻧﻲ ﻣﺤﻮر ﺑﻪ اﻃﺮاف ﭘﺮﺗﺎب ﺷﺪه و در ﻧﺘﻴﺠﻪ در اﻃﺮاف ﻣﺤﻮر ﺧﻼء اﻳﺠﺎد ﻣﻲ ﺷﻮد و ﺑﺪﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﺳﻴﺎل از ﻣﺠﺮاي ورود ي ﺑﻪ داﺧﻞ ﻣﺤﻔﻈﻪء ﺣﻠﺰوﻧﻲ ﺷﻜﻞ ﭘﻤﭗ ﻣﻜﻴﺪه ﺷﺪه و از ﻣﺠﺮاي ﺧﺮوﺟﻲ ﺑﻪ ﺧﺎرج ﻣﻨﺘﻘﻞ ﻣﻲ ﮔﺮدد.
  • راﻧﺪﻣﺎن ﭘﻤﭗ ﺑﻪ ﻣﻮﻗﻌﻴﺖ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻦ ﭘﺮه ﻫﺎي ﭘﻤﭗ، ﻓﺎﺻﻠﻪ آن از ﻣﺤﻔﻈﻪ ﺣﻠﺰوﻧﻲ ﺷﻜﻞ و ﺳﺮﻋﺖ ﺣﺮﻛﺖ ﻣﺤﻮر ﺑﺴﺘﮕﻲ دارد .
  • زاوﻳﻪ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻦ ﭘﺮه ﻫﺎي ﭘﻤﭗ ﻫﺎ ﻧﻴﺰ در بالا ﺑﺮدن راﻧﺪﻣﺎن ﭘﻤﭗ ﻣﺆﺛﺮ است
  • مثلا ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ وﺿﻌﻴﺖ ﭘﺮه ﻫﺎي ﭘﻤﭗ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻣﺮﻛﺰ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻋﻤﻮدي ﺑﺎﺷﺪ راﻧﺪﻣﺎن ﭘﻤﭗ ﻛﻤﺘﺮ از زﻣﺎﻧﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﭘﺮه ﻫﺎ ﺑﻄﻮر مایل ﺑﻮده و در ﺟﻬﺖ ﺣﺮﻛﺖ ﻣﺎﻳﻊ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻣﻨﺤﻨﻲ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ.
  • ﺑﻪ ﻋﻠﺖ اﻳﻨﻜﻪ ﺳﻴﺎل در اﺛﺮ ﺣﺮﻛﺖ دوراﻧﻲ ﻣﺤﻮر ﺑﻪ اﻃﺮاف ﭘﺮﺗﺎب ﺷﺪه و در ﻣﺮﻛﺰ ﭘﻤﭗ ﺧﻼء اﻳﺠﺎد ﻣﻲ ﺷﻮد دﻫﺎﻧﻪ ﻟﻮﻟﻪ ورودي در ﭘﻤﭗ ﻣﺤﻞ ﻫﺎي ﺳﺎﻧﺘﺮﻳﻔﻮژ در ﻣﺮﻛﺰ ﻗﺮار دارد ﺗﺎ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﺧﻼء اﻳﺠﺎد ﺷﺪه در اﻳﻦ محل اﻧﺘﻘﺎل ﺳﻴﺎل ﺳﺮﻳﻊ ﺗﺮ و ﺑﻬﺘﺮ اﻧﺠﺎم ﺑﮕﻴﺮد.
  • ﭘﻤﭗ ﻫﺎي ﮔﺮﻳﺰ از ﻣﺮﻛﺰ داراي دو اﻣﺘﻴﺎز ﺑﺮﺟﺴﺘﻪ می ﺑﺎﺷﻨﺪ: اولا ﺟﺮﻳﺎن ﻣﺎﻳﻊ در آن ﻫﺎ ﻳﻜﻨﻮاﺧﺖ است.
  • ثانیا اگر ﻟﻮﻟﻪء ﺧﺮوﺟﻲ ﭘﻤﭗ ﻣﺴﺪود ﻳﺎ ﺗﻨﮓ ﺷﻮد، ﻓﺸﺎر زﻳﺎدي ﻛﻪ ﺑﺮاي ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﭘﻤﭗ ﻣﻀﺮ ﺑﺎﺷﺪ
  • ﺗﻮﻟﻴﺪ ﻧﻜﺮده و بار آن ﺑﻪ اﻧﺪازه اي ﻧﻤﻲ رﺳﺪ ﻛﻪ ﻣﻮﺗﻮر ﻣﺤﺮك ﭘﻤﭗ را از ﻛﺎر ﺑﻴﻨﺪازد.
  • ﺑﺮاي ﺑﻜﺎر اﻧﺪاﺧﺘﻦ ﭘﻤﭗ ﺑﺎﻳﺪ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﻣﺤﻔﻈﻪ آن را از ﻣﺎﻳﻊ ﻣﻮرد ﭘﻤﭙﺎژ ﭘﺮ ﻧﻤﻮده و ﻫﻮاي ﻣﺤﺒﻮس ﻣﺤﻔﻈﻪ را ﺧﺎﻟﻲ ﻧﻤﻮد.
  • اﻳﻦ ﻋﻤﻞ را آﺑﮕﻴﺮي ( Priming )ﻣﻲ ﻧﺎﻣﻨﺪ.

ﻫﺮﮔﺎه ﭘﻤﭗ ﺳﻄﺤﻲ در ﭘﺎﻳﻴﻦ ﺗﺮ از ﻣﺨﺰن ﺣﺎوي ﻣﺎﻳﻊ ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده واﻗﻊ ﺷﻮد،

  • ﻟﺰوﻣﻲ ﺑﻪ آﺑﮕﻴﺮي ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﺑﻮد.
  • ﺑﻪ اﻳﻦ ﻋﻠﺖ ﻛﻪ ﻣﺤﻔﻈﻪ ﭘﻤﭗ ﻫﻤﻮاره ﭘﺮ از ﻣﺎﻳﻊ ﺑﻮده و در ﻧﺘﻴﺠﻪ ﻣﺤﻔﻈﻪ ﺧﺎﻟﻲ از ﻫﻮاﺳﺖ.
  • ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﭘﻤﭗ ﻫﺎي ﮔﺮﻳﺰ از ﻣﺮﻛﺰ در اﺑﺘﺪا ﺑﺴﻴار ﺳﺎده ﺑﻮده و ﻓﻘﻂ ﺷﺎﻣﻞ ﭘﺮه، پوسته و ﻣﺤﻮر ﺑﻮدﻧﺪ
  • و ﻟﻴﻜﻦ ﺑﻪ ﻋﻠﺖ ﻧﻴﺎز روز اﻓﺰون ﺑﻪ اﻳﻦ ﭘﻤﭗ ﻫﺎ، ﺑﻪ ﺳﺮﻋﺖ ﺗﻜﺎﻣﻞ ﻳﺎﻓﺘﻪ و ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن آن ﻫﺎ ﭘﻴﭽﻴﺪه ﺗﺮ ﺷﺪ
  • و ﻗﻄﻌﺎت دﻳﮕﺮ ﺑﻪ آن ﻫﺎ اﻓﺰوده ﺷﺪﻧﺪ از ﻗﺒﻴﻞ رﻳﻨﮓ ﻫﺎي ﺳﺎﻳﺸﻲ، ﻻﺋﻲ ﻫﺎي آب ﺑﻨﺪي، ﭘﺮه ﻫﺎي ﺛﺎﺑﺖ ﺑﺮاي ﻫﺪاﻳﺖ ﺑﻬﺘﺮ آب در ﺧﺮوج و از ﭘﺮه ﻣﺘﺤﺮك و ورود ﺑﻪ ﻣﺤﻔﻈﻪ ﺣﻠﺰوﻧﻲ و غیره.
    ﭼﻮن ﭘﻤﭙﻬﺎي ﻣﺬﻛﻮر ﺗﻮاﻧﺎﻳﻲ ﻣﻘﺎوﻣﺖ در ﺑﺮاﺑﺮ ﻓﺸﺎر ﺑﺎﻻ را ﻧﺪارﻧﺪ،
  • ﻣﻌﻤﻮﻻ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر اﻧﺘﻘﺎل اوﻟﻴﻪ ﺳﻴﺎل ازﻧﻘﻄﻪ اي ﺑﻪ ﻧﻘﻄﻪ اي دﻳﮕﺮ ﺑﻜﺎر ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻣﻲ ﺷﻮﻧﺪ.
  • ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﺜﺎل ﭘﻤﭗ ﻫﺎي ﮔﺮﻳﺰ از ﻣﺮﻛﺰ در ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻫﺎي آﺑﺮﺳﺎﻧﻲ ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده ﻗﺮار ﻣﻲ ﮔﻴﺮد. در اﻳﻦ ﭘﻤﭙﻬﺎ ﺑﺪﻟﻴﻞ وﺟﻮد ﻟﻘﻲ زﻳﺎد آﻧﻬﺎ ِ ﺑﻴﻦ ﭘﺮه ﻫﺎي دوار و ﭘﻮﺳﺘﻪ ﻣﻴﺰان ﺟﺮﻳﺎن ﺧﺮوﺟﻲ ﭘﻤﭗ ﻋﻼوه ﺑﺮ ﺳﺮﻋﺖ دوراﻧﻲ
  • ﻣﺤﻮر ﺑﻪ ﻣﻘﺪار ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﺧﺎرﺟﻲ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻧﻴﺰ واﺑﺴﺘﻪ اﺳﺖ و ﺳﻴﺎل ﺗﻤﺎﻳﻞ دارد در ﺟﻬﺘﻲ ﺣﺮﻛﺖ ﻛﻨﺪ
  • ﻛﻪ ﺑﺎ ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﻛﻤﺘﺮي ﻣﻮاﺟﻪ ﮔﺮدد. ﻣﻴﺰان ﺟﺮﻳﺎن ﺧﺮوﺟﻲ ﺑﺎ اﻓﺰاﻳﺶ ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﺑﺎر ﻛﺎﻫﺶ ﻳﺎﻓﺘﻪ و ﺣﺪاﻛﺜﺮ ﻓﺸﺎر در ﻫﻨﮕﺎم ﻣﺴﺪود ﺑﻮدن
  • ﺧﺮوﺟﻲ ﺣﺎﺻﻞ ﻣﻲ ﺷﻮد (دراﻳﻦ ﺣﺎﻟﺖ ﺟﺮﻳﺎن ﺧﺮوﺟﻲ ﺑﻪ ﺻﻔﺮ ﺧﻮاﻫﺪ رسید) ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ دﻟﻴﻞ ﺑﻤﻨﻈﻮر ﭘﻤﭗ ﻧﻤﻮدن
  • آب ﺷﻬﺮي و ﺻﻨﻌﺘﻲ از ﭘﻤﭙﻬﺎيﮔﺮﻳﺰ از ﻣﺮﻛﺰ اﺳﺘﻔﺎده ﻣﻴﮕﺮدد، زﻳﺮا در ﻣﻮاﻗﻊ ﺣﺪاﻛﺜﺮ ﻣﺼﺮف، ﻓﺸﺎر ﺑﻪ ﺣﺪاﻗﻞ رﺳﻴﺪه و در زﻣﺎﻧﻬﺎي حداقل ﻣﺼﺮف، حداکثر فشار قابل دﺳﺘﺮس ﻣﻴﺒﺎﺷﺪ.

اﻧﻮاع پمپ هایﮔﺮﻳﺰ از مرکز (ﺳﺎﻧﺘﺮﻳﻔﻮژ)

ﭘﻤﭙﻬﺎي ﮔﺮﻳﺰ از ﻣﺮﻛﺰ را ﺑﺮ ﺣﺴﺐ ﻧﻮع ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن آﻧﻬﺎ ﺑﻪ اﻧﻮاع زﻳﺮ ﺗﻘﺴﻴﻢ ﺑﻨﺪي میﻛﻨﻨﺪ:

  1. از ﻧﻈﺮ وﺿﻌﻴﺖ ﻃﺒﻘﺎت ﻛﻪ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﻳﻚ ﻃﺒﻘﻪ و ﻳﺎ ﭼﻨﺪ ﻃﺒﻘﻪ باشند.
  2. از نظر مقدار آﺑﺪﻫﻲ و ارﺗﻔﺎع ﻛﻪ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﺑﺼﻮرت ﻛﻢ، ﻣﺘﻮﺳﻂ و زﻳﺎد باشند.
  3. از ﻧﻈﺮ ﻧﻮع ﭘﺮواﻧﻪ، وﺿﻌﻴﺖ و ﺗﻌﺪاد ﺗﻴﻐﻪ.

اﻧﻮاع ﭘﻤﭙﻬﺎي گریز از مرکز را ﺑﺮ ﺣﺴﺐ ﻧﻮع اﺳﺘﻔﺎده آﻧﻬﺎ ﺑﻪ اﻧﻮاع زﻳﺮ ﺗﻘﺴﻴﻢ ﺑﻨﺪي میﻛﻨﻨﺪ:

  1. ﭘﻤﭙﻬﺎي ﺳﻴﺮﻛﻮﻻﺗﻮر ﺑﺮاي ﺑﻪ ﺟﺮﻳﺎن اﻧﺪاﺧﺘﻦ آب ﮔﺮم در ﺳﻴﺴﺘﻤﻬﺎي حرارتی.
  2. ﭘﻤﭙﻬﺎي اﻓﻘﻲ ﻳﻚ طبقه از ﻧﻮع ﻣﻜﺶ ﻣﺎرﭘﻴﭽﻲ ﺟﻬﺖ اﺳﺘﻔﺎده در ﺗﺄﺳﻴﺴﺎت مکانیکی.
  3. ﭘﻤﭙﻬﺎي ﺳﺎﻧﺘﺮﻳﻔﻮژ ﻓﺸﺎر ﻗﻮي ﭼﻨﺪ ﻃﺒﻘﻪ ﺟﻬﺖ اﺳﺘﻔﺎده در آﺑﺮﺳﺎﻧﻲ و غیره.
  4. ﭘﻤﭙﻬﺎي شناور ﺟﻬﺖ اﺳﺘﻔﺎده در ﭼﺎﻫﻬﺎي ﻋﻤﻴﻖ و نمیه عمیق.
  5. ﭘﻤﭙﻬﺎي ﻟﺠﻦ کش ﺟﻬﺖ اﺳﺘﻔﺎده در ﺳﻴﺴﺘﻤﻬﺎي ﻓﺎﺿﻼب.

قسمت های اساسی یک پمپ گریز از مرکز

  • الکتروموتور (electro motor): که شامل قسمت الکتریکی پمپ است.
  • کوپل یا هم محور سازی(couple): که متصل کننده الکترومتر به شافت (محور) پمپ است.
  • هوس برینگ(house bearing): که محل قرارگیری برینگ ها می باشد
  • مکانیکال سیل(mechanic seal): که محل آب بندی پمپ و جدا کننده سیال پمپاژ شده و قسمت مکانیکی پمپ می باشد.
  • پروانه های پمپ(vane-impeller): که با توجه به نوع کاربرد دارای انواع مختلفی می باشد.

دو جزء اصلی پمپ‌های گریز از مرکز پروانه و تیغه آن هستند.

  • پروانه (impeller) :نقش پروانه‌ها در پمپ گریز از مرکز تأمین انرژی لازم برای سیال می‌باشد. در پمپ‌ها دو نوع پروانه پایه‌ای وجود دارند:
    o مارپیچی
    o توربینی
    پروانه مارپیچی با ویژگی نداشتن تیغه‌های پخش‌کننده مشخص می‌شوند. در عوض پروانه آن درون محفظه‌ای که حلزونی شکل است قرار گرفته و سرعت آب به دلیل ترک کردن پروانه کاهش می‌یابد که همراه با افزایش فشار می‌باشد.
    پروانه‌های توربینی با تیغه‌های پخش‌کننده‌ای احاطه شده‌اند که مسیرهای به تدریج پهن شونده‌ای فراهم می‌آورند تا سرعت آب را به آهستگی کاهش دهند؛ بنابراین هد سرعت به هد فشار تبدیل می‌شود.
    انتخاب بین این دو نوع پروانه بسته به شرایط استفاده تغییر می‌کند. نوع مارپیچی به دلیل ظرفیت بالا و هد مصرفی پائین در چاه‌های کم عمق معمولاً ترجیح داده می‌شوند. نوع توربینی در چاه‌های آب عمیق استفاده می‌شود.
  • تیغه (vane) : تیغه نقش راندن مایع به خروجی پمپ را دارد که سرعت را به فشار تبدیل می‌نماید. جزء تیغه در داخل پمپ که معمولاً به پروانه متصل است به نوبه خود دارای شکل‌های گوناگونی است.
    دسته‌بندی شکلی تیغه‌ها را می‌توان به‌طور کلی به دو دسته تقسیم نمود:
    o صاف
    o مارپیچ
    که این دسته‌بندی نیز می‌تواند منجر به دسته‌بندی کلی در مورد پروانه‌ها گردد.

ﻣﻮارد ﻛﺎرﺑﺮد پمپ های سانتریفیوژ
در اﻛﺜﺮ ﺻﻨﺎﻳﻊ و ﺗﺎﺳﻴﺴﺎت ﺻﻨﺎﻳﻊ در شیمیایی و نفت،ﻛﺎﻏﺬﺳﺎزي، ﺻﻨﺎﻳﻊ ﻏﺬاﻳﻲ و ﻟﺒﻨﻴﺎت، ﻓﻠﺰات ﻣﺬاب،آب وﻓﺎﺿﻼب، دفع مواد زائد ﭘﻤﭙﻬﺎي ﺳﺎنتریفیوژ ﻣﺼﺎرف ﺑﺴﻴﺎري دارند. ﭘﻤﭙﻬﺎي ﺳﺎﻧﺘﺮﻳﻔﻮژ ﺑﺮاي ﻣﺎﻳﻌﺎت ﻣﺨﺘﻠﻔﻲ ﺑﺎ ﻣﻮاد ﻣﻌﻠﻖ ﮔﻮﻧﺎﮔﻮن ﺑﻜﺎر می روﻧﺪ. ﺳﺮﻋﺖ اﻳﻦ ﭘﻤﭙﻬﺎ زﻳﺎد ﻣﻲ باشد ﻟﺬا ﻣﻲ ﺗﻮان آﻧﻬﺎ را ﻣﺴﺘﻘﻴﻤﺎ ﺑﻪ اﻟﻜﺘﺮوﻣﻮﺗﻮر وﺻﻞ ﻧﻤﻮد.

مزایای پمپهای سانتریفیوژ

  • پمپهای سانتریفیوژ دارای ساختمان ساده‌ای بوده و از مواد گوناگون ساخته می‌شوند.
  • در استفاده از این پمپها نیازی به شیر یا سوپاپ می‌باشد.
  • چون پمپ در سرعتهای بالا عمل می‌کند لذا می‌توان آنرا مستقیما به موتور الکتریکی متصل نمود. با افزایش سرعت برای عملکرد معین ابعاد پمپ کوچکتر می‌شود.
  • دبی آن یکنواخت است.
  • هزینه تعمیرات آن از پمپهای دیگر کمتر می‌باشد.
  • درصورت قطع جریان می‌تواند مدت بدون آسیب رسیدن به پمپ به گردش ادامه دهد.
  • برای انتقال سیالات با مواد معلق بخوبی عمل می‌کنند.
  • نسبت به پمپهای دیگر با ظرفیت مشابه دارای ابعاد کوچکتری می‌باشند.

معایب پمپ های سانتریفیوژ

  • پمپهای سانتریفیوژ قادر به ایجاد فشارهای بالا نمی‌باشند و به این منظور برای فشارهای بالا باید از پمپهای چند مرحله‌ای استفاده نمود.
  • در شرایط معین و محدودی با راندمان بالا عمل می‌کند.
  • راه اندازی این پمپها نیاز به آماده سازی دارد.
  • در صورتی که پمپها از کار بیفتند، سیال می‌تواند به قسمت مکش از درون پمپها جاری شود. لذا بهتر است که در خروجی این پمپها از شیر یک طرفه استفاده نمود.
  • برای سیالات با ویسکوزیته (غلظت) بالا نمی‌توان از این نوع پمپ استفاده نمود.
منتشر شده در
دسته‌بندی شده در FAN ABZAR